Sexy is een levensstijl, geen kledingstijl
Als ik na al die jaren de vrouwelijke sensualiteit zou mogen omschrijven is het: zintuiglijk genot. Alles wat je aanraakt, wat je draagt, wat je voelt, wat je eet, wat door je heen ademt of beweegt, wat je hoort en ziet en ervaart, waarlijk zintuiglijk tot je nemen en ervaren. Vrouwen zijn koninginnen daarin. Ik geef momenteel blok twee van de Burlesque jaartraining en dat is de clou van blok 2: met welke prop of welk attribuut je ook werkt, behandel het, raak het aan, draag het alsof het je minnaar of minnares is. Streel het, voel het, bewonder het. Geniet van textuur, geniet van volume, geniet van zachtheid of juist compactheid. Geniet van de aanraking met je zintuigen. Dat is nieuw voor de westerse vrouw. Niet alleen zijzelf was eeuwenlang een gebruiksvoorwerp maar ook de dingen die ze aanraakte, haar zeep, haar keukengerei, haar paraplu, alles had enkel een praktische functie, inclusief haar eigen lijf en vormen.
De sensualiteit van de vrouw keert terug als zij zich verbindt met het hele leven, met alles wat haar zintuigen gewaarworden en dat vieren. Als je zo’n vrouw ziet bewegen, iets ziet aanraken of klaarmaken of in haar ogen kijkt, zie je sensualiteit die zo anders is dan ons geleerd is. Geen sensualiteit in de zin van: iets doen waarvan je denkt dat de ander of de wereld het sexy vindt. Maar je sexy voelen. Zonder dat je daar een partner of man voor nodig hebt. Je sexy voelen en je sexyness leven kan elke dag, de hele dag en zit in ons zintuiglijk bewustzijn en gewaar zijn. Genieten van onszelf en elkaar, genieten van een schaterende lach, genieten van vormen, genieten van imperfectie, genieten van eten, genieten van dansen, genieten van vrijen, genieten van ademhalen, genieten van frisse lakens op een bed, genieten van klanken. Zo simpel is het al.
Een vrouw wil aandachtig gestreeld worden, meegenomen worden naar een magische wereld. Het is ons geleerd dat we sexy moeten zijn of juist niet mógen zijn (allebei even destructief, die opvoeding, als je het mij vraagt) voor een ander of de wereld. We kijken door de ogen van de zogenaamde ander naar onszelf: dit is sexy, dit is vrouwelijk, dit is niet vrouwelijk, dit is lelijk, dit is te dun, dit is te dik, dit is te sexy, dit moet anders. Ik ben in het leven van veel dierbaars beroofd maar ik heb ze nooit mijn sensualiteit laten afpakken. Zelfs niet toen het leek alsof dat wel gelukt was. Ik had mijn lijf altijd lief. Minnaars en minnaressen voelen dat, zien dat, horen dat, ruiken dat en proeven dat. Als je een lijf hebt waar je zelf van geniet. Daar is niets zondigs aan.
Veel zondiger is het om je eigen lichaam te verliezen, het contact met dat wat je werkelijk bekoort kwijt te raken en niet meer te weten waar je zintuigen waarlijk behoefte aan hebben. Dat is de enige zonde tegen de Godin: je eigen lichaam van een ander of van de wereld laten maken. Weggeven. Zelfs als je haar kiest te delen en te laten strelen, ben je van jezelf. Maagd in de oudste zin van het woord: zij die zichzelf toebehoort.
Er zijn landen waar je niet sexy de straat op mag en er zijn zelfs landen waar je je bijna verplicht voelt de hele dag sexy te moeten doen en je sexy te moeten kleden. Maar sexy, lieve mensen, is geen concept dat een ander je kan opdringen. We zijn zo allemachtig beïnvloed door de meningen van de media, de wereld, mannen en de maatschappij dat we soms niet eens meer weten hoe en in wat en in welke kleuren we ons sexy voelen. Ontdek dat weer, ga op avontuur. En heb wat minder oordeel over je eigen sexyness en die van je zusters. Misschien voelt je zuster zich super sexy in een alles bedekkende outfit. Misschien vindt je zuster het fijn om zo min mogelijk aan te hebben. Tijdens een show on stage zie je direct, of eigenlijk voel je het meer, of een vrouw haar sexyness heeft toegeëigend of met zich meedraagt als een soort verplicht of opgedrongen instrument.
In Arabische landen zeggen ze vaak: ‘Wat zijn westerse vrouwen gesluierd. Niets in hun gezicht of ogen straalt of drukt emotie en expressie uit!’ En wij zeggen op onze beurt weer: ‘Waarom dragen die vrouwen zoveel kleren, waarom sluieren ze zichzelf?’ In India zeggen ze: ‘Waarom gebruiken westerse vrouwen hun handen enkel als voertuig of praktisch instrument? Weten ze dan niet meer dat de handen de schoonheid van de ziel en het verlangen van het hart uitdrukken?’ In Afrikaanse landen zijn ze heel erg verbaast dat wij alles samenknijpen in ons lichaam, onze billen, buik, schouders en borsten en dan proberen ons sexy te voelen en lekker in ons lijf. ‘Hoe kun je je ooit lekker in je lijf voelen als vrouw als je alles samen knijpt en vastzet? Als je niet uitbundig kunt bewegen, lachen en eten?’
Ik geloof heel heilig dat sexyness een levensstijl is, een stijl waarbij je alles doet wat je zintuigen vreugde en eer aandoen en zo min mogelijk doet wat hun geweld aandoet. Durf je werkelijk en voluit te genieten met en van en in je eigen lijf? En als jij of je lichaam zou mogen kiezen wat het sexy vindt, wat sexy voelt en waar je werkelijk van geniet, waar zou je dan heengaan, wat zou je doen, op wie zou je vallen, welke kleding en kleuren zou je kiezen? En vooral: wat vind jijzelf sexy, aan je partner, je man of je vrouw? Wat spreekt tot jouw verbeelding, in plaats van tot die van de reclame wereld of de ander. Wat trekt je aan, wat spreekt je aan en durf je daar voluit voor te gaan en in te staan?!
